************************************

مراسم تدفین چاوز

1 – در تاریخ امریکای لاتین هیچ‌گاه دولت‌مردی مانند چاوز پس زمینه‌ای این چنین دموکراتیک نداشته است. از سال 1999 که او به‌ قدرت رسید تاکنون، 16 انتخابات در این کشور برگزار شد. چاوز پانزدهمین انتخابات را در 7 اکتبر 2012 برنده شد. او از بقیه‌ی کاندیداها 10 تا 20 درصد بیشتر رای داشت.

2 – سازمان‌های بین‌المللی گوناگون از اتحادیه‌ی اروپا گرفته تا سازمان‌های نظارتی ایالات متحده، تا اتحادیه‌ی کشورهای امریکای جنوبی و مرکز کارتر بر انتخابات‌های برگزار شده نظارت داشته‌اند.

3 – جیمز کارتر، رئیس‌جمهور سابق امریکا، نظام رای گیری ونزوئلا را «بهترین در کل جهان» خوانده بود.

4 – با برنامه‌ی «ماموریت رابینسون 1» بیش از 1 میلیون و 500 هزار ونزوئلای خواندن و نوشتن را آموختند.

5 – در دسامبر 2005، یونسکو گفت بی‌سوادی در ونزوئلا ریشه‌کن شده است.

6 – تعداد بچه‌هایی که به مدرسه می‌رفتند از 6 میلیون در سال 1998 به 13 میلیون در سال 2011 رسید و هم‌اکنون 93.2 درصد کودکان به مدرسه می‌روند.

7 – در برنامه‌ی «ماموریت رابینسون 2» سطح سواد کل جامعه یک قدم ارتقا یافت. بچه‌هایی که در سال 2000 به مدرسه می‌رفتند از 53.6 درصد جامعه به 73.3 درصد در سال 2011 افزایش یافتند.

8 – برنامه‌های «ماموریت ریباس و سوکِر» به هزاران جوان اجازه‌ی تحصیل دانشگاهی را دادند. تعداد دانشجوهای دانشگاه از 895 هزار نفر در سال 2000 به 2 میلیون و 300 هزار نفر در سال 2011 افزایش یافت. دانشگاه‌های گوناگونی در سرتاسر کشور ساخته شد.

9 – برنامه‌ی ملی دسترسی مجانی به بهداشت، دارو و درمان را برای تمام مردم ونزوئلا فراهم ساخت. بین سال‌های 2005 تا 2012، 7873 مرکز درمانی و پزشکی جدید در این کشور ساخته شد.

10 – تعداد پزشکان 20 نفر برای هر 100 هزار نفر در سال 1999 به 80 نفر برای 100 هزار نفر در سال 2010 رسید، یعنی 400 درصد افزایش.

11 - «ماموریت باریو آدِنترو» با بودجه‌ای 534 میلیونی امکانات اورژانسی پزشکی در اختیار مردم گذاشت. 17 میلیون نفر از این برنامه استفاده کردند، در حالیکه در سال 1998 فقط 3 میلیون نفر مرتب دسترسی به پزشک داشتند. 1 میلیون و 700 هزار جان انسان بین سال‌های 2003 تا 2011 از بیماری‌های کشنده نجات یافت.

12 – نرخ مرگ نوزادها از 19.1 در هر هزار نفر در سال 1999 به 10 نفر در هزار نفر در سال 2012 رسید، یعنی 49 درصد کمتر شد.

13 – انتظار عمر از 72.2 سال در سال 1999 به 74.3 در سال 2011 رسید.

14 – با برنامه‌ی معجزه که از سال 2004 شروع شد، 1 میلیون و 500 هزار شهروند ونزوئلا توانستند از امکانات چشم‌پزشکی استفاده کنند.

15 – از سال 1999 تا 2011، نرخ فقر 42.8 درصد کاهش یافت و به 26.5 درصد جامعه رسید و نرخ فقر مطلق از 16.6 در سال 1999 به 7 درصد در سال 2011 رسید.

16 – در جایگاه‌های برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل، ونزوئلا از رتبه‌ی 83 در سال 2000 به 73 در سال 2011 ارتقا یافت.

17 – نرخ نابرابری طبقاتی در جامعه از 0.46 در سال 1999 به 0.39 در سال 2011 کاهش یافت.

18 – برابر آمارهای جهانی، ونزوئلا پایین‌ترین نرخ نابرابری طبقاتی را در کل امریکای جنوبی دارد.

19 – سوتغذیه در کودکان از سال 1999 تاکنون 40 درصد کاهش یافته است.

20 – در سال 1999، 82 درصد جمعیت به آب آشامیدنی سالم دسترسی داشت. حالا 95 درصد جمعیت کشور به این آب سالم دسترسی دارند.

21 – خدمات بهزیستی در دولت چاوز 60.6 افزایش یافت.

22 – قبل از 1999، تنها 387 هزار نفر حقوق بازنشستگی دریافت می‌کردند. حالا 2 میلیون و 100 هزار نفر این حقوق را دریافت می‌کنند.

23 – از سال 1999 تاکنون، 700 هزار خانه‌ی جدید در ونزوئلا ساخته شده است.

24 – از سال 1999 تاکنون، دولت بیش از 1 میلیون هکتار زمین را به مردم بومی کشور پس داد.

25 – اصلاحات ارزی به ده‌ها هزار کشاورز اجازه داد تا صاحب زمین خود باشند. در این برنامه‌ها بیش از 3 میلیون هکتار زمین به مردم واگذار شد.

26 – در سال 1999، ونزوئلا 51 درصد غذای مصرفی خود را تولید می‌کرد. در سال 2012 این رقم به 71 درصد رسیده بود. مصرف غذا در این کشور از سال 1999 تاکنون 81 درصد افزایش یافته است. اگر ونزوئلا مانند سال 1999 غذا مصرف می‌کرد، می‌توانست 140 درصد نیاز مصرفی خود را تامین کند.

27 – از سال 1999 تاکنون میانگین مصرف کالری در ونزوئلا 50 درصد افزایش یافته است. مصرف گوشت 75 درصد در این کشور از سال 1999 افزایش یافته است.

28 – پنج میلیون کودک امروز در برنامه‌ی غذای مدرسه، غذای مجانی دریافت می‌کنند. این رقم در سال 1999، تنها 250 هزار نفر بود.

29 – نرخ سوتغذیه در کلیت جامعه از 21 درصد در سال 1998 به کمتر از 3 درصد در سال 2012 رسیده است.

30 – سازمان جهانی غذا می‌گوید ونزوئلا پیشرفته‌ترین کشور امریکای لاتین و حوزه‌ی کارائیب در مبارزه با گرسنگی است.

31 – ملی‌سازی نفت در سال 2003 به ونزوئلا اجازه داد تا برتری در زمینه‌ی انرژی پیدا کند.

32 – ملی‌سازی برق و ارتباطات اجازه داد تا سرتاسر کشور به این خدمات مجهز بشود.

33 – از سال 1999، بیش از 50 هزار شرکت جدید در بخش اقتصاد ونزوئلا فعال شده است.

34 – نرخ بیکاری از 15.2 درصد در سال 1998 به 6.4 درصد در سال 2012 رسیده است و 4 میلیون شغل جدید در کشور خلق شده است.

35 – میانگین درآمد از 100 بولیوار (16 دلار) در سال 1998 به 247.52 بولیوار (330 دلار) در سال 2012 افزایش یافته است، یعنی 2 هزار درصد افزایش را شاهد بوده است. این بالاترین نرخِ حداقل درآمد در کل کشورهای امریکای لاتین است.

36 – در سال 1999، 65 درصد جمعیت کارگر، حداقل حقوق را دریافت می‌کرد. در سال 2012 تنها 21.1 درصد کارگرها حداقل حقوق را دریافت می‌کردند.

37 – آدم‌های بالغ که هیچ‌وقت کار نکرده ان، بعد از رسیدن به یک سن مشخص، 60 درصد حداقل حقوق کارگری را دریافت می‌کنند.

38 – زنان فاقد بنیه کار و افراد از کار افتاده‌ جامعه رقمی معادل 80 درصد حداقل حقوق کارگری را دریافت می‌کنند.

39 – کار کارگری به 6 ساعت در روز و 36 ساعت در هفته کاهش یافته است، بدون اینکه از حقوق‌ها چیزی کسر بشود.

40 – بدهی کشور از 45 درصد کل تولید ناخالص ملی در سال 1998 به 20 درصد در سال 2011 کاهش یافته است. ونزوئلا از بدهی‌های خود به بانک جهانی و بنیاد بین‌المللی پول، خلاصی یافته است.

41 – در سال 2012، نرخ رشد جمعیت 5.5 درصد است،‌ یکی از بالاترین نرخ‌ها در کل جهان.

42 – میانگین تولید ناخالص ملی از 4100 دلار در سال 1999 به 10810 دلار در سال 2011 رسیده است.

43 – به گزارش برنامه‌های جهانی خوشحالی در سال 2012، ونزوئلا دومین کشور خوشحال در امریکای لاتین بعد از کوستا ریکا است، این کشور جایگاه نوزدهم در دنیا دارد، حتی بالاتر از آلمان و اسپانیا ایستاده است.

44 – ونزوئلا بیشتر از امریکا از کشورهای حوزه‌ی امریکای لاتین حمایت می‌کند. چاوز 8 میلیارد و 800 میلیون دلار قرض، سرمایه‌گذاری اورژانسی و کمک به این کشورها کرده است، دولت بوش 3 میلیارد دلار به این کشورها کمک کرده بود.

45 – ونزوئلا دارای اولین ماهواره‌ی خود شد. کل کشور پوشش اینترنت و تلفن را دریافت کرد.

46 – با خلق petrocaribe در سال 2005، 18 کشور امریکای لاتین و حوزه‌ی دریای کارائیب یعنی 90 میلیون نفر توانستند تامین انرژی امن دریافت کنند و مصرف نفت 40 تا 60 درصد کاهش پیدا کرد.

47 – ونزوئلا به جوامع عقب مانده‌ی داخل ایالات متحده‌ی امریکا نفت ارزان‌تر می‌فروشد.

48 – برنامه‌ی همکاری کوبا و ونزوئلا در سال 2004 شروع شد و هم‌اکنون هشت کشور عضو آن هستند و مسائل حقوق بشر را از طریق این برنامه در برنامه‌های اجتماعی کشور خود جای داده‌اند و با فقر مبارزه می‌کنند و خواستار برابری در جامعه هستند.

49 – چاوز چهره‌ای مرکزی در خلق جامعه‌ی کشورهای امریکای لاتین و حوزه‌ی کارائیب بود که شامل بر 33 کشور می‌شود.

50 – هوگو چاوز چهره‌ای کلیدی در پیش‌برد صلح در کلمبیا بود.