http://latinnews.ParsiBlog.com
اخبار و تحولات آمریکای لاتین و کارائیب 
لینک دوستان

کلمبیا – لرپوبلیکا : روسای جمهور چین و برزیل در حاشیه نشست سران قطب های اقتصادی سه قاره در غالب گروه بریکس در دوربان آفریقای جنوبی اعلام کردند به مدت سه سال در تمام عملیات تجاری بین المللی تا سقف 30 میلون دلار از ارزهای خود به جای دلار استفاده کنند


[ شنبه 92/1/10 ] [ 1:48 صبح ] [ ] [ نظرات () ]

کاهش نرخ بیکاری در کلمبیا

کلمبیا - ال دینرو : وزیر کارکلمبیا :توجه دولت به دو بخش تجارت وکشاورزی توانسته است مسیر ایجاد شغل را در این کشور هموار کند

 

یک موسسه مطالعاتی در کلمبیا نرخ بیکاری در فبریه 2013 را 11.8 درصد اعلام کرد که این رقم در ماه مشابه سال گذشته در 11.9 درصد ایستاده بود  این موسسه همچنین اعلام کرد نرخ اشتغال که در سال 2012 رقم 56.2 در صد را نشان می داد در دوره مشابه سال جاری به 56.7 در صد افزایش پیدا کرده است.

در بین شهرهای کلمبیا ،بارانکویلا با ثبت نرخ بیکای 8.15 در صد  پایین ترین رشد نرخ بیکاری را به خود اختصاص داده است و پرتوریا با 17.5 در صد بالاترین نرخ بیکاری را دارد

کارشناسان مهمترین دلیل کاهش نرخ بیکاری را به دنبال تقویت و تثبت مشاغل در کشور بیان کرده اند .همچنین یکی از عوامل موثر در کاهش نرخ بیکاری و تسریع در ایجاد فرصت شغلی را کاهش نرخ بهره توسط بانک مرکز کلمبیا اعلام کرده اند .

موریسیو اولیورا وزیر کار دولت کلمبیا گفت توجه دولت به دو بخش تجارت وکشاورزی توانسته است مسیر ایجاد شغل را در این کشور هموار کند به گونه ای که در 12 سال اخیر سابقه نداشته است


[ جمعه 92/1/9 ] [ 12:58 عصر ] [ ] [ نظرات () ]

افزایش شمار مسلمانان کاتالونیای اسپانیا

موسسه آمار ملی اسپانیا از افزایش شمار مسلمانان استان «کاتالونیا» و احتمال دوبرابر شدن شمار آنها تا سال 2030 خبر داد.

موسسه آمار ملی اسپانیا(INE) در بیانیه ای با اشاره به اینکه کاتالونیا استانی است که بیشترین میزان مسلمانان و نزدیک به نیم میلیون نفر را درخود جای می دهد، عنوان داشت: احتمال می رود که این میزان تا سال 2030 دو برابر شود.

برخی کارشناسان تاکید کرده اند که از حدود 15 سال پیش تاکنون مسلمانان حدود 30 درصد ساکنان این استان را تشکیل می دادند و اکنون این میزان به خاطر افزایش زاد و ولد در خانواده های مسلمانان، افزیش یافته است.


[ پنج شنبه 92/1/8 ] [ 1:44 عصر ] [ ] [ نظرات () ]

 

اسپانیا، آب ث: نامزد انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا و رهبر اپوزیسیون اعلام کرد که در صورت دستیابی به منصب ریاست جمهوری به کوبا نفت صادر نخواهد کرد.
انریکه کاپریلس، رهبر اپوزیسیون و نامزد انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا روز دوشنبه خاطر نشان کرد در صورت دستیابی به منصب ریاست جمهوری، صادرات نفت به کوبا را متوقف خواهد کرد.

کاپریلس در رابطه با صادرات نفت به کوبا اعلام کرد:« دیگر اجازه نخواهم داد حتی یک قطره نفت از کشورمان به کوبا صادر شود.»

رهبر اپوزیسیون ضمن انتقاد از نیکلاس مادورو، رئیس جمهور موقت ونزوئلا و کاندیدای ریاست جمهوری اعلام کرد:« مادورو می‌خواهد با برنامه صادرات نفت به کوبا حمایت این کشور را بدست آورد.»

ونزوئلا و کوبا در سال 2000، پس از بر روی کار آمدن هوگو چاوز، رئیس جمهور فقید ونزوئلا قراردادی مبتنی بر صادرات نفت در ازای کار هزاران پزشک کوبایی و متخصص دارو شناسی، معدن‌شناسی، ورزش، الکتریسیته و دیگر زمینه ها را به امضا رساندند.

اکثریت کارشناسان ونزوئلایی پیش‌بینی کرده‌اند که کاپریلس اقبال زیادی برای رئیس جمهور شدن را ندارد.

نتایج آخرین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که نیکلاس مادورو در انتخابات 14 آوریل پیروز خواهد داشت.

 


[ پنج شنبه 92/1/8 ] [ 1:38 عصر ] [ ] [ نظرات () ]

کوبا -گرانما

ابراز حمایت کشورهای عضو سلاک بر حاکمیت آرژانتین  بر جزایر مالویناس

وزیر امورخارجه کوبا برونو رودریگز پاریا ابراز داشت که کشورهای جامعه آمریکای لاتین وکشورهای حوزه کارائیب بر حاکمیت مشروع آرژانتین بر جزایر فاکلند تاکید دارند .

وی که ریاست موقت  کشورهای عضو سلاک را برعهده دارد  در یک کنفرانس مطبوعاتی در مقر سازمان ملل ابراز داشت که کشورهای منطقه علاقه مندند که مذاکرات بین آرژانتین و انگلیس از سر گرفته شود و به زودی به یک راه حل مسالمت آمیز مطابق با پیشنهادهای سازمان ملل و دیگر سازمانها بین المللی دست پیدا کنند .

تنظیم :یوسف رضا(joserezareza@gmail .com)

http://www.granma.cu/espanol/internacional/27-marzo-celac.html


[ پنج شنبه 92/1/8 ] [ 12:11 عصر ] [ ] [ نظرات () ]

 

آینده سیاسی ونزوئلا پس از چاوز و تاثیر آن بر منافع آمریکا، روسیه و منطقه آمریکای لاتین

رئیس جمهور ونزوئلا سرانجام پس از دو سال مبارزه با بیماری سرطان در 5 مارس 2013در سن 58 سالگی درگذشت.

خبرگزاری فارس: آینده سیاسی ونزوئلا پس از چاوز و تاثیر آن بر منافع آمریکا، روسیه و منطقه آمریکای لاتین

هوگو چاوز رئیس جمهور فقید ونزوئلا سرانجام پس از دو سال مبارزه با بیماری سرطان در 5مارس 2013در سن 58 سالگی درگذشت. در مراسم وداع با این رهبر انقلاب بولیواری ونزوئلا 32 رئیس جمهور و 54 هیات رسمی از کشورهای مختلف جهان حضور داشتند و خبر فوت وی به طور وسیع در سراسر جهان منعکس و رهبران تعدادی از کشورها در مصاحبه با خبرگزاریها نسبت به آن واکنشهای متفاوتی نشان دادند. پوتین رئیس جمهور روسیه چاوز را فردی قوی و توانمند نامید، احمدی نژاد رئیس جمهور ایران از وی به عنوان یک فرهنگ و یک راه برای نجات بشریت نام برد، مورالس رئیس جمهور بولیوی دلیل محبوبیت چاوز را مبارزه وی با امپریالیسم دانست، رافائل کوره آ رئیس جمهور اکوادور اظهار تاسف کرد که آمریکای لاتین رهبری بی همتا را از دست داده و رهبر چین چاوز را سیاستمدار بزرگ و رهبر برجسته  دانست.

روزنامه کریستین ساینس مانیتور در مقاله ای نوشت (جای تعجب نیست اگر شاهد شرکت شمار زیادی از رهبران کشورهای دنیا از جمله نماینده آمریکا در مراسم خاکسپاری چاوز باشیم زیرا وی تاثیر عمیقی بر ونزوئلا و آمریکای لاتین گذاشت و توجه او به طبقات محروم ونزوئلا عرصه سیاسی این کشور و کل منطقه آمریکای لاتین را دگرگون کرد). هوگو چاوز در طول 14 سال زمامداریش به طور جدی سیاستهایی ضد امپریالیستی اتخاذ کرد و با کشورهایی که میانه خوبی با آمریکا نداشتند روابط مستحکمی برقرار کرد.

وی در این مدت 9 بار به ایران، 9بار به روسیه، 5بار به چین، 5 بار به بلاروس و سه بار به سوریه سفر کرد و بیشترین دیدار را از کوبا داشت.    

تفکرات و مدل رفتاری و الگوی سیاسی چاوز تحول شگرفی را در مسیر مبارزات ضد استعماری منطقه آمریکای لاتین ایجاد کرد که میتوان از آن به عنوان (چاویسم) نام برد.

وی همچنین سیاست خارجی مبتنی بر حمایت از جریانهای آزاده و نیروهای مقاومت از جمله در لبنان و فلسطین ارائه داد و اقداماتش موجب تقویت جایگاه کشورهای مخالف ایالات متحده آمریکا در این منطقه گردید. از این منظر مرگ چاوز سوالات بسیاری درباره آینده روابط ونزوئلا با محور امپریالیسم یعنی آمریکا از یک سو و محور مقاومت یعنی ایران، روسیه و چین  پیش روی قرار میدهد. آنچه در مورد هوگو چاوز می توان گفت آن است که وی حتی پس از مرگش نیز همانند زمان حیاتش باعث بحثهای مختلفی در بین موافقان و مخالفان خود شده است. ذیلا به بررسی آینده تحولات پس از مرگ این سرباز انقلابی آمریکای لاتین می پردازیم.

روابط روسیه و ونزوئلا پس از چاوز

به باور اغلب ناظران سیاسی روابط روسیه و ونزوئلا در طول 14 سال ریاست جمهوری چاوز در ابعاد مختلف نظامی، اقتصادی، صنعتی و غیره گسترش مطلوبی داشت و این دوران قطعا عصر طلائی مناسبات مسکو و کاراکاس به شمار می آید. در واقع، ونزوئلا ی چاوز یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین کشورهای آمریکای لاتین بود که بخشی از سیاست چندقطبی گری کرملین را در حوزه کارائیب توسعه داد و به موازات آن که آمریکا در حیات خلوت روسیه در آسیای مرکزی و قفقاز و اروپای شرقی به گسترش طرحهای استعماری و توسعه طلبانه خود مبادرت نمود مسکو نیز به بسط مناسبات خود با کشورهای آمریکای لاتین اقدام کرد.

توسعه روابط مسکو و کاراکاس از سال 2005 و با انعقاد قراردادهای نظامی هنگفت شروع شد و به تدریج گسترش یافت. روسیه تاکنون چندین میلیارد دلار در بخشهای اقتصادی و نفت و گاز ونزوئلا سرمایه گذاری کرده و این همکاریها همچنان سیر صعودی دارد اما به تازگی با فوت چاوز نگرانیهای مسکو در خصوص روابط با این کشور و توطئه های آمریکا در این منطقه افزایش یافته است.

صاحب‌نظران روس در خصوص آینده سیاسی روابط مسکو و کاراکاس نقطه نظرات مختلفی دارند به عنوان مثال  فئودور لوکیانف سردبیر مجله روسیه در سیاست جهانی معتقد است پس از مرگ چاوز، ونزوئلا وارد یک مبارزه شدید سیاسی با پیامدهای غیرقابل پیش بینی خواهد شد و از آنجا که حزب چاوز به شخص وی متکی بود به همین جهت چپگرایان در مبارزه انتخاباتی پیش رو با رقیب جدی راستگرا روبرو میشوند و طبعا اگر مخالفان چاوز در این انتخابات پیروز شوند روابط کاراکاس با مسکو در یک حالت خنثی قرار خواهد گرفت.

علاوه بر این مناسبات روسیه و  ونزوئلا در زمان چاوز مستقیما تحت تاثیر شخصیت وی قرار داشت و لذا حتی اگر حزب وی برنده شود در فقدان چاوز روابط دو کشور به تدریج افول کرده و در یک سطح عادی قرار میگیرد. اما بر خلاف نظر لوکیانوف ، روسلان پوخوف رئیس مرکز تحلیل استراتژی و فناوری روسیه تصور میکند حتی اگر راستگرایان در کاراکاس در راس هرم قدرت قرار گیرند همکاریهای فنی-نظامی بین روسیه و ونزوئلا نمی تواند یک شبه خاتمه یابد و کاراکاس مجبور به استفاده از تسلیحات روسی خریداری شده و اخذ سرویس برای آنهاست مضافا بر آنکه بازار سلاح ونزوئلا تقریبا اشباع شده و حتی اگر هوگو چاوز اکنون زنده بود امکان انعقاد قراردادهای نظامی بیشتر در آینده وجود نداشت.

در این بین یوگنی میشنکو رئیس انستیتو بین المللی تخصصی مسکو معتقد است موقعیت روسیه در دراز مدت در ونزوئلا تضعیف خواهد شد اما با توجه به اینکه همکاریهای نفتی و نظامی به نفع هر دو کشور است لذا قراردادها برای چند سال دیگر ادامه خواهد یافت. برخی از اندیشمندان دیگر نیز تصور میکنند ونزوئلا حداقل برای چند سال دیگر باثبات خواهد ماند و مخالفان چاوز نمی توانند پیروز شوند و بنابراین منافع مسکو در این کشور به خطر نخواهد افتاد. (1)

یکی دیگر از مسائلی که مورد توجه مسکو می باشد انتخابات آتی ریاست جمهوری ونزوئلا است که در 24 آوریل 2013 برگزار خواهد شد تا رئیس جمهور پس از چاوز انتخاب شود حساسیت این انتخابات بیشتر از آن جهت است که هوگو چاوز بسیار دیرهنگام به فکر معرفی جانشین خود افتاد هرچند که نیکلای کلاشنیکوف معاون انستیتوی آمریکای لاتین روسیه تصور میکند در این انتخابات مادورو که توسط چاوز برای جانشینی به مردم معرفی شده، برنده انتخابات می باشد ولی می توان گفت نظر سرگئی مارکوف کارشناس سیاسی و عضو تالار اجتماعی روسیه که نسبت به وقوع مرحله ابهام و بی ثباتی در ونزوئلا ابراز نگرانی میکند نیز قابل توجه است. از نگاه مارکوف، چاوز در انتخابات سال2012 با برتری نه چندان زیادی بر کاپریلس نامزد مخالفان برنده شد  ولی پیروان چاوز به اندازه وی کاریزماتیک نیستند و ممکن است راستگرایان از همین نقطه ضعف موجود استفاده و در انتخابات آتی پیروز شوند. (2)

ناظران روس سناریوی احتمالی شکست چپگرایان در انتخابات آتی ریاست جمهوری ونزوئلا را در ادامه توطئه مرگ چاوز ارزیابی میکنند چنانکه ولادیمیر ژیرینوفسکی رهبر حزب لیبرال دموکرات روسیه معتقد است سرویس‌های ویژه آمریکا در مرگ هوگو چاوز رهبر ونزوئلا دست داشتند(3)حتی گنادی زیوگانوف رهبر حزب کمونیست روسیه نیز بر تحقیقات بین المللی در خصوص یکسان بودن بیماری 6رهبر آمریکای لاتین که بلوک بانفوذ مستقل خود را تشکیل میدهند، تاکید و به احتمال دست داشتن آمریکا در این مساله اشاره میکند.(4) بنابراین ایالات متحده آمریکا برای رهایی از چاوز و تاثیراتش بر حیات خلوت خود در توطئه ای حساب شده چاوز را به قتل رسانده و اکنون تلاش میکند در جریان انتخابات ریاست جمهوری بازگشت خود به این کشور و حوزه کارائیب را تثبیت کند.      

آینده روابط آمریکای لاتین با کاراکاس

در راستای فرایند همگرائی در آمریکای لاتین و مقابله با سلطه آمریکا، هوگو چاوز همراه با فیدل کاسترو رهبر کوبا به تقلید از قهرمان این منطقه یعنی سیمون بولیوار که آزادی را برای آمریکای لاتین به ارمغان آورده بود در سال 2002 ائتلاف آلبا را راه اندازی کرد. وی توانست کشورهایی مانند نیکاراگوآ، بولیوی، اکوادور و دیگر جزایر منطقه کارائیب را تحت لوای این ائتلاف گرد هم آورد و در عوض، آلبا به عنوان مرکز ضدیت با گرایشات آمریکایی در قاره آمریکا تبدیل شد(5).می توان گفت این ساز و کار منطقه ای در واقع آنتی تز دکترین مونروئه و نمایانگر تقابل بین مردم آمریکای لاتین و امپریالیسم می باشد و ایدئولوژی آن ترکیبی از ناسیونالیسم، استعمارستیزی، ضدیت با سرمایه‌داری و آمریکاستیزی است.

چاوز در آمریکای لاتین بر میراث مشترک مبارزه اقتصادی، احساسات پان‌امریکن و درک این مطلب که علت عقب‌ماندگی مردم آمریکای لاتین اتکا به آمریکا و اروپاست، تأکید داشت. ضمنا وابستگی اقتصادی، موجب پیوند دولت ونزوئلا با کشورها و سازمان‌هایی ‌شد که در نیمکره غربی احساسات ضدآمریکایی داشتند. مورالس، رئیس ‌جمهور بولیوی، نسترو کتوچز، رئیس‌ جمهور آرژانتین، لولاداسیلوا، رهبر برزیل هر کدام با تفاوت‌هایی، معتقدند که نابرابری‌های موجود در آمریکای لاتین، به علت وابستگی‌های خارجی است. دانیل اورتگا، رئیس‌ جمهور نیکاراگوئه، رافائل کوره‌آ، رئیس ‌جمهور اکوادور نیز همین نظر را دارند. بیشتر این رهبران مخالف طرح تجاری آزاد به رهبری آمریکا هستند و تلاش کرده‌اند تا دیپلماسی در نیمکره غربی چندقطبی شود.(6) کن لیوینگستون شهردار سابق لندن معتقد است توانائی چاوز در خنثی کردن فشار و توطئه آمریکا مشوقی برای کل قاره آمریکای جنوبی بود که در مقابل ایالات متحده آمریکا بایستند و از قید نفوذ آمریکا خود را رها کنند و منافع مردم را بر منافع شرکتهای آمریکائی ترجیح دهند.

 اما سرنوشت کوبا به عنوان کشوری که در آمریکای لاتین پرچمدار مبارزه با واشنگتن می باشد و به کمکهای ونزوئلا وابسته است توجه کارشناسان را به خود جلب نموده است. یوری روگولف مدیر بنیاد مطالعه ایالات متحد آمریکا بنام روزولت معتقد است کوبا قبل از چاوز ایستادگی کرده بود و بعد از وفات وی نیز به خط خود ادامه خواهد داد زیرا از احترام و حمایت رهبران آمریکای لاتین برخوردار است(7) عده ای از صاحبنظران نیز بر این اعتقادند که در صورت پیروزی کاپریلس نامزد راستگرایان در انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا در روابط کاراکاس با هاوانا تجدید نظر خواهد شد و 40 هزار کارگر کوبائی از ونزوئلا اخراج میشوند(8) به همین دلیل است که خوزه موخیکا رئیس جمهور اروگوئه عدم حضور فیزیکی چاوز را ضربه بزرگی برای ونزوئلا و سایر کشورهای آمریکای لاتین می داند و دوران چاوز را یک دوره تاریخی و بی سابقه برای این کشور بر میشمارد.

نگرانیهای آمریکا از حضور قدرتهای رقیب واشنگتن در آمریکای لاتین

ظهور چاوز در آمریکای لاتین و حضور گسترده تر رقبای این کشور در این حوزه به تدریج نگرانیهای واشنگتن را افزایش داده است  دکتر ری ولسر تحلیلگر ارشد سیاست آمریکای‌لاتین در مرکز مطالعات سیاست‌خارجی داگلاس و سارا آلیسون که وابسته به بنیاد هریتیج است، در این خصوص می گوید (به راحتی می‌توان نزدیک شدن آتش ضدآمریکایی را به سوی آمریکا مشاهده کرد. در نیمکره غربی، هوگو چاوز رئیس جمهوری ونزوئلا، رائول کاسترو برادر فیدل کاسترو و دیگر اعضای جنبش بولیواری آلبا همچنان به برنامه‌های ضدآمریکایی خود ادامه می‌دهند.واشنگتن نیاز مبرم و فوری به سیاستی دارد که در مقابل ایده‌هایی ضدآمریکایی در کشورهای آمریکایی بایستد. این کار می‌تواند از طریق ممانعت از ارایه امتیازهای تجاری و امتیاز وام، دریغ کردن اعزام سفیر به این کشورها، همراهی با دوستان و طرفداران آزادی و دموکراسی در این منطقه برای مقابله با آن‌هایی که خواستار ناخوشی آمریکا هستند، صورت گیرد. تا زمانی که آمریکا شروع به ارسال پیام روشن و قوی نکرده باشد که اقدامات ضدآمریکایی و غیر دموکراتیک پیامدهای سختی خواهد داشت، ائتلاف بولیواری ضدآمریکایی همچنان شعله‌های احساسات ضدآمریکایی را در نیمکره غربی تشدید خواهد کرد)(9)

امریکن اینترپرایز نیز به منظور تحریک مخالفان در ونزوئلا می نویسد (ما باید از حق ونزوئلایی‌ها در مبارزه دموکراتیک به منظور در دست گرفتن کنترل کشور و آینده‌شان دفاع کنیم. تنها واشنگتن می‌تواند این مسئله را برای رهبران چین، روسیه، ایران و کوبا روشن کند که اگر آنها تلاش کنند حکومتی غیردموکراتیک و متخاصم را در ونزوئلا حفظ کنند، آمریکا با این مسئله برخورد خواهد کرد. هرگونه تلاشی برای سرکوب کردن روحیات مردم ونزوئلا برای تصمیم‌گیری درباره سرنوشتشان با پول چینی‌ها، تسلیحات روس‌ها، عوامل ایرانی‌ها یا قاتلان کوبایی با پاسخ منطقه‌ای هماهنگ روبرو خواهد شد. نیروی انتظامی و دادستان‌های آمریکایی نیز می‌توانند با زندانی کردن دولتمردان ونزوئلایی دستکم از تهدید مردم یا تضعیف دستور کار اصلاحات بدست آنها جلوگیری کنند).

اما امیدواری اصلی آمریکا در ونزوئلا برای مهار آتش آمریکا ستیزی در آمریکای لاتین، پیروزی نیروهای مخالف در ونزوئلا است. روزنامه کریستین ساینس مانیتور در این رابطه می نویسد درگذشت چاوز تیزترین خار موجود در رابطه آمریکا و ونزوئلا را از میان برداشته است و نباید انتظار داشت که این گرمی روابط یک شبه برقرار شود خصوصا اینکه دولت ونزوئلا مدعی شده آمریکا در مرگ چاوز دست داشته است. این روزنامه به نقل از اریک فارنس ورت معاون شورای آمریکا و جامعه آمریکا در واشنگتن می نویسد چاوز جوی در ونزوئلا ایجاد کرده که در بیشتر مناطق این کشور با دید منفی به آمریکا نگاه می کنند.

برخی ناظرین آمریکائی معتقدند استراتژی واشنگتن در ونزوئلا شکست خورده و دولت اوباما نباید وقت خود را صرف مذاکرات دیپلماسی با جانشین چاوز بکند. آمریکا میتواند در راستای برقراری دموکراسی از گروهها و جناحهایی که در این زمینه در ونزوئلا فعالیت میکنند تا زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشور حمایت کند.

هرچند چاوز فوت کرده اما مقامات ونزوئلائی از هم اکنون توطئه های واشنگتن را درک کرده اند به عنوان مثال مادورو معاون رئیس جمهور ونزوئلا از سفر کاپریلس نامزد انتخابات ریاست جمهوری این کشور به ایالات متحده آمریکا انتقاد می کند و می گوید (ما سفر ایشان به آمریکا را زیر نظر داریم. وی در فلوریدا با مخالفین دولت دیدار داشته و حالا در نیویورک بسر میبرد. وی قرار است در این شهر با خانم جاکوبسن معاون وزارت امور خارجه آمریکا دیدار نماید) علاوه بر این دولت ونزوئلا اخیرا دو وابسته نظامی آمریکا را به عنوان عنصر نامطلوب از خاک خود اخراج کرد که نشان میدهد جانشینان چاوز در آینده رویکرد مثبتی نسبت به آمریکا نخواهند داشت و خود را برای مبارزه با توطئه های آمریکا آماده کرده اند.

خدمات چاوز به ونزوئلا

اگر چه 14 سال ریاست جمهوری هوگو چاوز خالی از ایراد نبوده ولی  وی در طول مدت زمامداریش توانست اعتماد توده های فقیر و محروم ونزوئلا را بدست آورد، نرخ تورم را کاهش دهد، وضعیت اقتصاد کشورش را به نحو قابل توجهی بهبود بخشد و گروهی از کشورهای آمریکای لاتین را با سیاستهای ضدآمریکائی و ضد امپریالیستی خود همراه سازد. به طور کلی، سطح زندگی اکثر مردم ونزوئلا در دهه گذشته بهبود یافته و فقر به میزان 50 درصد کاهش داشته است. همچنین به میزان 70 درصد از افرادی که در فقر مطلق زندگی می‌کردند، کاسته شده است. میانگین درآمدها و حقوق بازنشستگی افزایش داشته و تعداد بیکاران کاهش 8 درصدی را نشان می‌دهد. مردم از خدمات سلامت و تحصیل رایگان برخوردار شدند و ترویج مشارکت دموکراتیک و تقویت نظارت شهروندان بر شرایط و پیشامد‌های محلی، مهمترین بخش طرح اصلاحات اجتماعی دولت چاوز محسوب می‌شود واین تحولات در زمانی انجام می‌گیرند که جامعه جهانی با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند و بسیاری از کشورها در سیاست‌های اجتماعی خود بازنگری کرده و سیاست‌های نولیبرال را جایگزین آن می‌سازند.

خدمات چاوز برای مردم ونزوئلا آنقدر شفاف است که کارتر رئیس جمهور سابق آمریکا طی بیانیه ای اظهار میدارد(هرچند ما موافق همه روشهای دولت چاوز نبودیم اما هرگز در مورد تعهد وی در بهبود بخشیدن به وضعیت زندگی هزاران نفر از هم میهنانش تردیدی نداشتیم) کارتر می افزاید چاوز آرزو داشت تغییراتی عمیق در کشورش ایجاد کند تا همه به ویژه مردم محروم از آن بهره ببرند. به گفته لاری بیرنز مدیر شورای امور نیم کره ای آمریکا وی چهره ای بود که به دفاع از محرومان آمد و در حمایت و کمک به طبقه مستضعف برنامه هایی را به اجرا گذاشت که هیچ دولتی در ونزوئلا قبل از وی  صورت نداده بود و بسیاری از افراد فاقد امتیاز و نفوذ در عرصه سیاست ونزوئلا توانستند در دوران چاوز قدرت سیاسی جدیدی کسب کنند. به این ترتیب کاندیداهای مخالف چاوز در انتخابات سال2012 با درک این مسئله در وعده های انتخاباتی خود بر ادامه سیاستهای چاوز در زمینه شراکت اجتماعی همه اقشار در صحنه سیاسی کشور تاکید میکردند زیرا این واقعیت را درک کرده بودند که برای پیروزی در انتخابات ونزوئلا و یا هر کشور دیگر آمریکای لاتین اتخاذ چنین موضعی یک ضرورت است.

چاوز همچنین دست شرکتهای چندملیتی را به نحو محسوسی از ثروت ملی ونزوئلا کوتاه کرد و اجازه نداد حقوق طبقات محروم کشورش به حلقوم گشاد و سیری ناپذیر این شرکتها فرو رود.

جمع بندی

با توجه به تاثیرگذاری کاراکاس بر منطقه آمریکای لاتین، واشنگتن تمام تلاش خود را بکار خواهد گرفت تا حضور خود در این کشور را مجددا تثبیت کند. بر این اساس اولین اقدامات آمریکا از مدتها پیش متوجه  به قدرت رساندن مخالفان راستگرا در ونزوئلا بوده است. طبعا در صورت عدم توفیق در این مسیر، احتمال دارد بلافاصله سیاست بی ثبات نمودن اقتصادی و سیاسی این کشور از سوی ایالات متحده آمریکا پیگیری شود. ضمنا ایجاد تفرقه بین نیروهای چپگرا و نفوذ در ارتش ونزوئلا برای رسیدن به اهداف خاص نیز به عنوان راهکارهای جایگزین مدنظر کاخ سفید خواهد بود. بدیهی است 14 سال تجربه زمامداری موفق هوگو چاوز پشتوانه محکمی برای جانشینان وی است تا مردم ونزوئلا بار دیگر به مادورو اعتماد نمایند هرچند احتمال دارد پیروزی طرفداران چاوز با اختلاف بسیار کمی نسبت به مخالفان اتفاق بیافتد.

اما از بعد دیگر به نظر می آید طرز تفکر سیاسی، فرهنگی و اقتصادی چاوز تا حدودی در میان برخی از کشورهای آمریکای لاتین ریشه دوانیده و در آینده تقویت خواهد شد. بر اساس همین اندیشه های چاوز است که قدرتهای رقیب آمریکا روابط و مناسبات نسبتا خوبی با کشورهای این منطقه برقرار کرده اند و واشنگتن نمی تواند ادامه این حرکت را متوقف کند.

نویسنده: سیدعبدالرضا موسوی بفروئی

 

 


[ چهارشنبه 92/1/7 ] [ 8:0 عصر ] [ ] [ نظرات () ]

به گزارش رسانه ها، نفوذ ایران در آمریکای لاتین موضوع گفتگوی وزیر جنگ رژیم صهیونیستی با وزیر دفاع شیلی بوده است.

جروزالم پست نوشت: "موشه یعالون" وزیر جنگ رژیم صهیونیستی روز گذشته با "رودریگو هینسپتر" وزیر دفاع شیلی دیدار و گفتگو کرد. 
  
بر این اساس، نفوذ ایران در منطقه آمریکای لاتین که نگرانی مقامات تل آویو را برانگیخته محور اصلی گفتگوی دو طرف بوده است. یعالون پس از این دیدار مدعی شد ایران عامل بی ثباتی در خاورمیانه و در هر جای دیگر جهان به شمار می رود. 
  
این ادعا در حالی مطرح می شود که رژیم صهیونیستی طی دهه های اخیر بیشترین میزان جنگ و ناامنی را در خاورمیانه به راه انداخته و عامل اجرای صدها مورد عملیات تروریستی در مناطق مختلف جهان بوده است. 


[ چهارشنبه 92/1/7 ] [ 7:59 عصر ] [ ] [ نظرات () ]

اعلمی فریمان، هادی - ممکن است سیاست تعامل آمریکایی ها با کوبا و ونزوئلا به تدریج به نتیجه برسد،لذا دیپلماسی تجاری –بازرگانی مقابله با تحریم باید اولویت جمهوری اسلامی باشد

طرح بحث

تا قبل از ریاست جمهوری دولت نهم روند عمومی روابط جمهوری اسلامی با کشورهای آمریکای لاتین سیری عادی و کاملا طبیعی را طی می کرد.شاید ارتباط با فیدل کاسترو یا خاطره ی دانیل اورتگا ی ساندنیست نوعی نوستالژی برای انقلابیون ایرانی بود،به ویژه زمانی که فیدل حتی به ایران هم دعوت شد و در دانشگاه تهران سخنرانی کرد.اما قدرت یابی چپ گرایان سوسیالیست روند جهت گیری سیاست خارجی دولت نهم و دهم را دگرگون کرد.رئیس جمهور دولت نهم علاقه ی خاصی به آمریکای لاتین پیداکرد و فضا به سمت گسترش همه جانبه ی روابط پیش رفت.این روابط به ویژه با هوگو چاوزفقید برجسته شد،اماآنچه در روابط دوجانبه در دستور کار مشترک این کشورها با جمهوری اسلامی وجود دارد تنها دیدگاه مخالفت با ایالات متحده ی آمریکاست.در سایر مقولات کمتر مشابهتی چه در مباحث فرهنگی یا نگاه آن ها به حکومت داری می توان یافت.تحلیل گران و کارشناسان از لزوم شکستن فضای تک قطبی و یک جانبه گرایی در این نقطه ی جهان گفتند و نوشتند و روندهای جدیدی در منطقه حاکم شد،اما اینکه منافع جمهوری اسلامی تا چه حد در این روابط برآورده شده و تا چه حد مبتنی بر نوعی دیپلماسی حرفه ای بوده است و یا حتی چرا تا این حد گسترده بر این حوزه تاکید شد محل بحث و نقادی داردکه کارشناسان شجاعانه آسیب ها و مزایای این روابط را برشمارند.مهمترین چالش جمهوری اسلامی در سال آتی چگونگی مقابله با تحریم های سخت بین المللی است که به طور طبیعی در این نقطه از جهان هم ایران را رصد می کند و لذا چالش های پیش رو در سال جدید در سیاست خارجی جمهوری اسلامی در این منطقه مسائل زیر است:

1- بحران جانشینی هوگو چاوز در ونزوئلا به عنوان مهمترین شریک ایران

2- چگونگی حل و فصل پرونده ی آمیا در روابط با آرژانتین که از 1994تاکنون ادامه دارد.

3- میزان موفقیت دستورکار آمریکایی ها برای ممانعت از نفوذ جمهوری اسلامی در این نیمکره ی غربی



چشم انداز آتی 

1- شش ماهه پایانی سال گذشته با اخبارضدونقیضی درباره ی بیماری چاوز سپری شد و سرانجام او در16 اسفند ماه پس از تحمل بیمای سرطان دنیا را ترک کرد.اما آنچه واضح است سوسیالیست ها قطعا درسال آتی برای جانشینی چاوز بحران خواهند داشت و همه ی مسائل به میزان تمایلی است که آن ها به سازوکارهای دمکراتیک در انتخابات ریاست جمهوری نشان دهند.در صورت برگزاری انتخابات با توجه به آرای تقریبا نزدیک دوطرف همزمان شانس پیروزی خواهند داشت و بخت و اقبال لااقل برای یک دوره با نیکلاس مادرو بیشتر همراهی خواهدداشت .دراین میان در صورت بازگشت قدرت به طیف محافظه کاران راست گرا دگرگونی های جدی در سیاست خارجی این کشور ایجاد خواهد کرد.در داخل ممکن است استراتژی توسعه گرایی تلفیقی از دیدگاه های سوسیالیستی و بازارآزاد باشد،اما هر تغییر دولتی دگرگونی در روابط خارجی این کشور ایجاد می کند.جمهوری اسلامی در روابط دیپلماتیک باید در روابط سطحی معمولی و ممتد را پیگیری کند و این روابط به حدی در چارچوب عقلایی قرار گیرد که بی ثباتی سیاسی احتمالی این کشورها نابودکننده سرمایه گذاری ها نباشد.امیدوارم یاد بگیریم که هیچ کشوری دوست و برادر ابدی نیست ،همچنان که دشمن ابدی نیست. همچنین مراقب باشیم که هیجان مصنوعی انقلابیون قدیمی این منطقه ما را تحت تاثیر قرار ندهد،این انقلابیون خود سال هاست از هیجان افتاده اند.

2-دومین چالش بحث برانگیز روابط خارجی که به سطح داخلی هم کشیده خواهدشد،پرونده ی آمیا در روابط با آرژانتین است. حل پرونده ی مهم آمیا قطعا در روابط دوجانبه نه تنها با آرژانتین بلکه با همه ی کشورهای این حوزه در رفع سو تفاهم ها موثر خواهد بودو از آن استقبال خواهند کرد، پرونده ی آمیا بازیگران متعددی دارد و به شکلی ماهیتی پیچیده و فنی یافته است.شاید اگر نام پرونده را در روابط دوجانبه استراتژیک بگذاریم مبالغه نکرده باشیم،مهمترین بازیگر علاقمند به پرونده اسرائیلی ها هستند،تجربه ی تاریخی ثابت کرده اسرائیلی ها اساسا به پرونده هایی که ماهیت حقوقی در محکومیت یک شخص یا کشور دارند بسیار بیشتر از مسائل سیاسی علاقمندند و هر هزینه ای داشته باشد برای پیشبرد آن می پردازند،چون شایدمحکومیت قضایی در تاریخ ماندگارتر باشد و در سازمان های بین المللی مشروعیت بیشتری به آن ها بدهد.به علاوه لابی قدرتمند یهودیان پس از تصویب این موافقتنامه در اسفند گذشته درمجلس آرژانتین کارایی خود را لااقل تا این مقطع خنثی شده می بیند، رئیس موسسه آمیا به عنوان لابی اسرائیل ایجاد این روابط دوجانبه را نشدنی می داند.اما فضا در مجموع به ضرر اسرائیلی ها پیش می رود.اسرائیلی ها اصلا علاقه ندارند کاهش نفوذ خود را در آرژانتین که نفوذ زیادی در آن دارند مشاهده کنند.اما آرژانتینی ها دریافته اندکه طی 18سال گذشته وجود اختلافات با جمهوری اسلامی کمکی به آن ها نکرده و حالا زمان تغییر رویکرد است.در مناسبات دیپلماسی احضارسفیرو اعلام ناخشنودی از یک مساله به هرشکل نشان از سردی روابط دارد. یکی از مسائل دیگرمربوط به پرونده ی آمیا داخلی است،باید دید مجلس شورای اسلامی چه دیدگاهی نسبت به این موافقت نامه خواهدداشت،چون یک سوی اصلی مجلس است،اوایل ماه اسفند گذشته 17 نماینده مجلس به وزیر خارجه ی کشورمان در خصوص لزوم رعایت مصالح ملی تذکر دادندو مساله در کمیسیون امنیت ملی در حال پیگیری بوده است و دولت نیز لایحه ی آن را به مجلس خواهد داد،در تفاهم نامه از واژه تحقیق یا بازجویی از آقایان وحیدی و رضایی و یا دیگران استفاده شده ،این مساله در داخل حساسیت هایی دارد که شاید به همان مصالح ملی مربوط باشد.به علاوه قوه ی قضائیه هم سازوکار داخلی خود را داردکه اساسا باید دید تا چه حد با دولت همکاری خواهدکرد .ورود کمیته ی حقیقت یاب و گفت و گو با افراد درگیر در پرونده ،آن هم از سیاستمداران شاخص کشور در داخل ممکن است مخالفت هایی برانگیزد.این اولین بار است در کشورچنین مساله ای روی می دهد.این مساله از آن مواردی است که مرزهای بین امور داخلی و حاکمیتی با عوامل موثر فشار بین المللی همراه است و بدیهی است سوالاتی ایجادکند.حل پرونده های قضایی سازوکارهای ویژه ای دارد،اساسا نفس امضای توافقنامه حرکت به سمت جلوست.به علاوه آرژانتین دریافته تبلیغاتی و بین المللی کردن پرونده کمکی به حل موضوع نکرده ،کمااینکه طی این سال ها مساله همچنان لاینحل مانده است،لذا سال آتی سال بررسی پرونده ی آمیا نیز خواهد بود.

3-آمریکایی ها حلقه ی تحریم ها را در هر نقطه از جهان برای فعالیت های اقتصادی جمهوری اسلامی تنگ تر می کنند.حوزه ی آمریکای جنوبی از حوزه هایی است که آمریکایی ها در سال گذشته بر آن متمرکز شدند و این روند در سال آینده نیز با شدت بیشتری همراه خواهد بود. لایحه «مقابله با نفوذ ایران در نیمکره غربی» 8 دی با امضای باراک اوباما به قانون مبدل شد از وزارت خارجه امریکا خواست ظرف 180 روز برای مقابله با آن‌چه که «حضور و فعالیت خصمانه و رو به رشد ایران» در امریکای لاتین خوانده است راهبردی ارائه کند. کمیته فرعی امور خارجی مجلس نمایندگان امریکا در خصوص مساله تروریسم ماه مارس این لایحه را تایید کرده بود. هدف اصلی این لایحه برخورد با دور زدن تحریم ها و خنثی سازی آن است.جمهوری اسلامی در راه پیش رو در روابط ناچار است به اقدامات متقابل در این حوزه متوسل شود،چون آمریکای جنوبی ظرفیت های ضد تحریم را با توجه به رویکردهای نسبتا مستقل خواهد داشت،لذا تحرک دیپلماسی آمریکایی ها در این منطقه علیه جمهوری اسلامی بیشتر از راه های عادی سازی روابط ایالات متحده با این کشورها پیگیری خواهدشد،حتی ممکن است سیاست تعامل آمریکایی ها با کوبا و ونزوئلا به تدریج به نتیجه برسد،لذا دیپلماسی تجاری –بازرگانی مقابله با تحریم باید اولویت جمهوری اسلامی باشد.


[ چهارشنبه 92/1/7 ] [ 7:57 عصر ] [ ] [ نظرات () ]

ایران + خبر گزاری مهر : 33درصد برزیلی‌ها در ماه یک کتاب می‌خوانند
بر مبنای آماری که از سوی مراکز تحقیقاتی برزیل منتشر شد، 33 درصد از برزیلی‌ها یک کتاب (شامل هر کتابی) را در 30 روز اخیر مطالعه کرده‌اند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پابلیشرز ویکلی، برمبنای این اطلاعات، 53 درصد شرکت‌کنندگان در این گفتگو اظهار کرده‌اند اغلب کتاب می‌خوانند و 47 درصد گفته‌اند گهگاه مطالعه می‌کنند.
در میان کتابخوانان 60 درصد را زنان تشکیل می‌دهند و بیشتر کتابخوانان به طبقات درجه اول یا دوم از نظر درآمد اجتماعی تعلق دارند. طبقات اول و دوم 54 درصد و طبقه سوم 40 درصد مطالعه‌کنندگان برزیل را تشکیل می‌دهند و تنها 6 درصد کتابخوانان به طبقات پایین‌تر از نظر درآمدی تعلق دارند.
از نظر سنی، بیشتر کتابخوانان بین 25 تا 34 سال سن دارند. 19 درصد اهل مطالعه در گروه سنی 12 تا 19 سال، 18 درصد اهل مطالعه در گروه سنی 35 تا 44 سال و 11 درصد در میان گروه سنی 20 تا 24 سال جای می‌گیرند.
در شهرهای بزرگی چون بلو هوریزونته و پورتو آلگره بیشترین درصد کتابخوانان شامل 41 درصد حضور دارند و در برازیلیا 37 درصد کتاب می‌خوانند.
این آمار با بررسی بیش از 20 هزار نفر افراد بین 12 تا 75 سال در مناطق اصلی شهری به دست آمده است.
http://www.mehrnews.com/detail/News/1801539

 


[ چهارشنبه 92/1/7 ] [ 7:8 عصر ] [ ] [ نظرات () ]

 

تنظیم یوسف رضا

نیکاراگوئه-نوئو دیاریو

دیدار پاپ با مردم

اولین ملاقات عمومی پاپ جدید

پاپ فرانسیسکو  در اولین ملاقات عمومی اش با مردم در کلیسای سان پدرو  واتیکان با مردم دیدار کرد وبرای تحقق صلح در دنیا دعا کرد  

وی همچنین در واتیکان با کاردینالها ،رهبران دیگر ادیان ،دیپلماتها وسیاستمداران  دیدار کرد.

 


[ چهارشنبه 92/1/7 ] [ 4:18 عصر ] [ ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By Iran Skin :.

درباره سایت

صفحات دیگر
امکانات وب


بازدید امروز: 15
بازدید دیروز: 84
کل بازدیدها: 254119